کد مطلب:173153 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
مصیبت سید الشهداء بر اهل آسمان ها
درك این فراز از زیارت، نیاز به علم ندارد، بلكه بصیرت و معرفت می طلبد.
همه ی موجودات جهان به تسبیح خداوند مشغول هستند. در آیات بسیاری از قرآن، به این مسأله تصریح شده است كه در این مقام، مناسب است به آیاتی اشاره گردد:
1. (یسبح لله ما فی السماوات و ما فی الأرض الملك القدوس العزیز الحكیم)؛ [1] آن چه در زمین و آسمان هاست به ستایش خدا كه پادشاهی منزه و پاك مقتدر داناست مشغول اند.
2. (تسبح له السماوات السبع والأرض و من فیهن و ان من شی ء الا یسبح بحمده و لكن لا تفقهون تسبیحهم انه كان حلیما غفورا)؛ [2] هفت آسمان و زمین و هر چه در آن هاست، همه به ستایش و تنزیه خدا مشغولند و موجودی نیست جز آن كه ذكرش تسبیح و ستایش حضرت اوست و لیكن شما تسبیح آن ها را فهم نمی كنید. همانا او بسیار بردبار و آمرزنده است.
3. (أو لم یروأ الی ما خلق الله من شی ء یتفیأ ظلاله عن الیمین و الشمآئل سجدا لله و هم داخرون، و لله یسجد ما فی السماوات و ما فی الأرض من دآبة والملائكة و هم لا یستكبرون، یخافون ربهم من فوقهم و یفعلون ما یؤمرون)؛ [3] آیا چشم نگشودند كه ببینند هر موجودی چگونه آثار و اظله خود را به هر جانب می فرستد و از راست و چپ همه به سجده ی خدا با كمال فروتنی مشغولند. هر چه در آسمان ها و زمین است، از جنبندگان و فرشتگان، همه بی هیچ تكبر و با كمال تذلل، به عبادت خدا مشغولند. و تمام موجودات از خدا كه فوق همه ی آن هاست می ترسند و هر چه مأمورند اطاعت می كنند.
علاوه بر آیات فراوانی كه در این موضوع موجود است، هیچ استبعادی ندارد كه در رثای سید الشهداء علیه السلام، اهالی آسمان متأثر باشند، چرا كه گریه ی هر موجودی بر آن حضرت علیه السلام، متناسب با وضعیت آن موجود است؛ به عنوان مثال، تأثر خورشید و ماه به گرفتگی آن ها، و تأثر زمین به جابجایی آن و... می باشد.
بر همین اساس، امام زمان علیه السلام، در زیارت ناحیه ی مقدسه، چنین می فرماید:
و بكت السماء و سكانها والجنان و خزانها و الهضاب واقطارها والبحار و حیتانها و الجنان و الدانها و البیت و المقام و المشعر الحرام و الحل و الحرم؛ و گریه كردند آسمان و ساكنانش، بهشت و نگهبانانش، كوه ها و دامنه هایش، دریاها و ماهیانش، بهشت و نوجوانانش، خانه ی كعبه و مقام ابراهیم و مشعرالحرام و حل و حرم.
نیز آن حضرت علیه السلام درباره ی گریه كردن فرشتگان آسمان ها در مصیبت جدش، در زیارت ناحیه ی مقدسه می فرماید:
السلام علی من بكته ملائكة السماء؛ سلام بر كسی كه فرشتگان آسمان بر او گریه كردند.
بنابراین چون عالم دارای شعور و درك و حركت است و گردش آسمان، حركت زمین، ریزش باران، حركت ابر و... همه در اطاعت امر پروردگار متعال است، اگر انسان اهل دل و معنا باشد، درمی یابد كه باطن موجودات همه هوشیار و تسبیح گوی خالق هستی هستند. به همین دلیل، عالم در مصیبت ولی خدا، به سوگ و ماتم نشست؛ چرا كه مصیبت بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه معصوم علیهم السلام، شكافی را در عالم به وجود آورد كه بر همه عالم سخت است.
فلعن الله امة اسست اساس الظلم والجور علیكم اهل البیت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم التی رتبكم الله فیها و لعن الله امة قتلتكم و لعن الله الممهدین لهم بالتمكین من قتالكم برئت الی الله و الیكم منهم و من اشیاعهم و اتباعهم و اولیائهم انی سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم الی یوم القیمة.
پس خداوند لعنت كند مردمی را كه اساس ظلم و بیداد را بر شما اهل بیت بنیاد كردند و خداوند لعنت كند گروهی را كه شما را از مقام و مرتبه ی (خلافت) خود منع كردند و رتبه ای را كه خداوند، مخصوص به شما گردانیده بود، از شما گرفتند.
و خداوند لعنت كند گروهی را كه شما را كشتند و خداوند لعنت كند آن مردمی را كه از امرای ظلم، برای كشتن شما اطاعت كردند.
من به سوی خداوند و به سوی شما از آن ظالمان و پیروان و همراهان و دوستانشان بیزاری می جویم. ای اباعبدالله! من تا روز قیامت با هر كه با شما در صلح است، در صلح هستم و با هر كه با شما در جنگ است درستیزم.
خدا لعنت كند اعدای دین را
كه بنهادند تخم ظلم و كین را
علیه اهل بیت عصمت حق
موالی كریم و نور مطلق
خدا لعنت كند، حق را ربودند
شما را دور از منصب نمودند
همان جایی كه حق، آن جایتان داد
خداوند جهان مأوایتان داد
خدا لعنت كند آن امتی را
كه پر كردند خون قلب نبی را
نفیر قتل تو با هم سرودند
سر حق را جدا از تن نمودند
خدا لعنت كند آنان كه بی تاب
مهیا شان نمودند آن چه اسباب
برائت جویم از این قوم، یك بند
كنم رو سوی تو سوی خداوند
از این دون مسلك و از پیروانش
از آن اتباع و از آن دوستانش
منم آن دوستدار دوستانت
منم خصم تمام دشمنانت
بر این ره با رگ و خون، تا قیامت
كنم با جان و مالم استقامت
همه ی موجودات جهان به تسبیح خداوند مشغول هستند. در آیات بسیاری از قرآن، به این مسأله تصریح شده است كه در این مقام، مناسب است به آیاتی اشاره گردد:
1. (یسبح لله ما فی السماوات و ما فی الأرض الملك القدوس العزیز الحكیم)؛ [1] آن چه در زمین و آسمان هاست به ستایش خدا كه پادشاهی منزه و پاك مقتدر داناست مشغول اند.
2. (تسبح له السماوات السبع والأرض و من فیهن و ان من شی ء الا یسبح بحمده و لكن لا تفقهون تسبیحهم انه كان حلیما غفورا)؛ [2] هفت آسمان و زمین و هر چه در آن هاست، همه به ستایش و تنزیه خدا مشغولند و موجودی نیست جز آن كه ذكرش تسبیح و ستایش حضرت اوست و لیكن شما تسبیح آن ها را فهم نمی كنید. همانا او بسیار بردبار و آمرزنده است.
3. (أو لم یروأ الی ما خلق الله من شی ء یتفیأ ظلاله عن الیمین و الشمآئل سجدا لله و هم داخرون، و لله یسجد ما فی السماوات و ما فی الأرض من دآبة والملائكة و هم لا یستكبرون، یخافون ربهم من فوقهم و یفعلون ما یؤمرون)؛ [3] آیا چشم نگشودند كه ببینند هر موجودی چگونه آثار و اظله خود را به هر جانب می فرستد و از راست و چپ همه به سجده ی خدا با كمال فروتنی مشغولند. هر چه در آسمان ها و زمین است، از جنبندگان و فرشتگان، همه بی هیچ تكبر و با كمال تذلل، به عبادت خدا مشغولند. و تمام موجودات از خدا كه فوق همه ی آن هاست می ترسند و هر چه مأمورند اطاعت می كنند.
علاوه بر آیات فراوانی كه در این موضوع موجود است، هیچ استبعادی ندارد كه در رثای سید الشهداء علیه السلام، اهالی آسمان متأثر باشند، چرا كه گریه ی هر موجودی بر آن حضرت علیه السلام، متناسب با وضعیت آن موجود است؛ به عنوان مثال، تأثر خورشید و ماه به گرفتگی آن ها، و تأثر زمین به جابجایی آن و... می باشد.
بر همین اساس، امام زمان علیه السلام، در زیارت ناحیه ی مقدسه، چنین می فرماید:
و بكت السماء و سكانها والجنان و خزانها و الهضاب واقطارها والبحار و حیتانها و الجنان و الدانها و البیت و المقام و المشعر الحرام و الحل و الحرم؛ و گریه كردند آسمان و ساكنانش، بهشت و نگهبانانش، كوه ها و دامنه هایش، دریاها و ماهیانش، بهشت و نوجوانانش، خانه ی كعبه و مقام ابراهیم و مشعرالحرام و حل و حرم.
نیز آن حضرت علیه السلام درباره ی گریه كردن فرشتگان آسمان ها در مصیبت جدش، در زیارت ناحیه ی مقدسه می فرماید:
السلام علی من بكته ملائكة السماء؛ سلام بر كسی كه فرشتگان آسمان بر او گریه كردند.
بنابراین چون عالم دارای شعور و درك و حركت است و گردش آسمان، حركت زمین، ریزش باران، حركت ابر و... همه در اطاعت امر پروردگار متعال است، اگر انسان اهل دل و معنا باشد، درمی یابد كه باطن موجودات همه هوشیار و تسبیح گوی خالق هستی هستند. به همین دلیل، عالم در مصیبت ولی خدا، به سوگ و ماتم نشست؛ چرا كه مصیبت بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه معصوم علیهم السلام، شكافی را در عالم به وجود آورد كه بر همه عالم سخت است.
فلعن الله امة اسست اساس الظلم والجور علیكم اهل البیت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم التی رتبكم الله فیها و لعن الله امة قتلتكم و لعن الله الممهدین لهم بالتمكین من قتالكم برئت الی الله و الیكم منهم و من اشیاعهم و اتباعهم و اولیائهم انی سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم الی یوم القیمة.
پس خداوند لعنت كند مردمی را كه اساس ظلم و بیداد را بر شما اهل بیت بنیاد كردند و خداوند لعنت كند گروهی را كه شما را از مقام و مرتبه ی (خلافت) خود منع كردند و رتبه ای را كه خداوند، مخصوص به شما گردانیده بود، از شما گرفتند.
و خداوند لعنت كند گروهی را كه شما را كشتند و خداوند لعنت كند آن مردمی را كه از امرای ظلم، برای كشتن شما اطاعت كردند.
من به سوی خداوند و به سوی شما از آن ظالمان و پیروان و همراهان و دوستانشان بیزاری می جویم. ای اباعبدالله! من تا روز قیامت با هر كه با شما در صلح است، در صلح هستم و با هر كه با شما در جنگ است درستیزم.
خدا لعنت كند اعدای دین را
كه بنهادند تخم ظلم و كین را
علیه اهل بیت عصمت حق
موالی كریم و نور مطلق
خدا لعنت كند، حق را ربودند
شما را دور از منصب نمودند
همان جایی كه حق، آن جایتان داد
خداوند جهان مأوایتان داد
خدا لعنت كند آن امتی را
كه پر كردند خون قلب نبی را
نفیر قتل تو با هم سرودند
سر حق را جدا از تن نمودند
خدا لعنت كند آنان كه بی تاب
مهیا شان نمودند آن چه اسباب
برائت جویم از این قوم، یك بند
كنم رو سوی تو سوی خداوند
از این دون مسلك و از پیروانش
از آن اتباع و از آن دوستانش
منم آن دوستدار دوستانت
منم خصم تمام دشمنانت
بر این ره با رگ و خون، تا قیامت
كنم با جان و مالم استقامت
[1] جمعه «62» آيه ي 1.
[2] اسراء «17» آيه ي 44.
[3] نحل «16» آيه ي 48-50.